Plannen toch terug te gaan

Written by admin on août 31st, 2012

par Guy et Annemie Van Raemdock

Ndii,

De meest merkwaardige vakantie ooit. Was het door de ontspannen sfeer bij Ria, of was het omdat alles zo compleet anders is dan in Europa (de mensen, de wegen, de natuur, de werkomstandigheden in de camion…)…om nooit te vergeten.

Nochtans waren er nogal ernstige mankementen aan de installatie in de bus. De patiënten kregen nogal eens “een douche” tijdens de behandeling en de afzuigmotor begaf het door te grote stroomwisselingen.

Mijn echtgenote, Annemie, apprecieerde echter danig de werkomgeving: heel de dag was er op het kamp van de straatkinderen in Sichem wat te beleven. Tijdens een middagpauze ontdekten wij een boerderijtje, verscholen tussen maniok-en andere planten. Gans de dag werden wij muzikaal begeleid door de (religieuze) gezangen van de kinderen(God is overal en op alle plaatsen in Togo)

Na de werkweek deden wij een rondrit, georganiseerd door een Oostendenaar die al 15 jaar in Lomé woont (Togolese chauffeur Thomas is een aanrader). Midden de brousse lekke band, verroeste “crique”, daarna 2 maal vastgereden in de modder(regenseizoen!), tot aan de enkels in de modder om het voertuig weer vlot te krijgen met veel hulp van Togolezen die plots overal uit het struikgewas komen. Wandeling in het regenwoud (1 uur) naar de waterval van Cloaca.

Op weg naar de Tamberman (werelderfgoed!), een nieuwe band gezocht: wachten wachten …wachten voor de garage, niet meer dan een wat groter stalletje. Dit gaf ons wel de gelegenheid te praten met de lokale bevolking: toch veel moedeloosheid. Jongeren studeren in het beste geval af, maar belanden dan bij gebrek aan werk op straat.